Μην πίνετε απευθείας από το μπουκάλι, αδειάστε το περιεχόμενο της φιάλης εξαρχής σε ποτήρι, διότι υπάρχει πιθανότητα υπολείματα τροφής ή μικροοργανισμοί από τη στοματική κοιλότητα να μεταφερθούν στο νερό. Αν δεν μπορείτε να βάλετε τη φιάλη στο ψυγείο, τοποθετήστε τη σε δροσερό μέρος μακριά από την ηλιακή ακτινοβολία και οποιαδήποτε εστία μόλυνσης ή οσμές. Εάν έχετε φιάλες σε κάποιον αποθηκευτικό χώρο, κατά το άνοιγμά τους σκουπίστε καλά το χείλος και μετά καταναλώστε το περιεχόμενο.

Το νερό είναι πηγή ζωής. Ο ανθρώπινος οργανισμός εξαρτάται από νερό, ιδιαίτερα τους καλοκαιρινούς μήνες. Η επιλογή του εμφιαλωμένου νερού αποτελεί λύση ανάγκης κυρίως στις διακοπές, διότι σε ορισμένες περιοχές του εσωτερικού και του εξωτερικού το νερό της βρύσης είναι πιθανόν να ενέχει κινδύνους για την υγεία σας αφού δεν ελέγχεται επαρκώς. Κάντε λοιπόν τη σωστή επιλογή.

Κάθε εμφιαλωμένο νερό υποχρεωτικά πρέπει να αναγράφει την ένδειξη της κατηγορίας στην οποία ανήκει. Ως 'ενδείξεις' εννοούνται και οι εικόνες ή τα σύμβολα που υπάρχουν στην ετικέτα ή στο περιλαίμιο του μπουκαλιού, το εμπορικό σήμα της συσκευασίας τροφίμων, στα οποία σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Ένωση συμπεριλαμβάνονται και τα εμφιαλωμένα νερά.

Τα εμφιαλωμένα νερά πρέπει υποχρεωτικά να αναγράφουν τις εξής ενδείξεις στη συσκευασία τους:

• Ονομασία πώλησης του προϊόντος.
• Ονομασία πηγής υδροληψίας.
• Τόπος εκμετάλλευσης της πηγής.
• Χημική ανάλυση της σύνθεσης.
• Κατεργασίες που ενδεχομένως πραγματοποιούνται κατά τη διαδικασία εμφιάλωσης.
• Ποσότητα περιεχομένου (όγκος).
• Χρονολογία ελάχιστης διαθεσιμότητας (μέρα/μήνας/έτος).
• Παρτίδα παραγωγής.
• Συνθήκες συντήρησης και χρήσης του προϊόντος.
• Όνομα ή εμπορική επωνυμία παρασκευαστή.

Ενδείξεις που απαγορεύεται να αναγράφονται επί της συσκευασίας:

• Όσες αποδίδουν στο νερό θεραπευτικές ιδιότητες.
• Φράσεις σχετικές με την επίδραση του νερού στις λειτουργίες του ανθρώπινου οργανισμού, όπως 'Ενισχύει την πέψη' ή 'Βοηθά στο αδυνάτισμα'.
• Εκφράσεις που υπαινίσσονται ένα χαρακτηριστικό που δεν υπάρχει, αποσκοπώντας στην παραπλάνηση του καταναλωτικού κοινού.

Τι να προσέξετε όταν αγοράζετε εμφιαλωμένο νερό

Μην αγοράζετε φιάλες οι οποίες δεν είναι σφραγισμένες ή είναι χτυπημένες. Εξετάσε τες εξονυχιστικά, εσωτερικά και εξωτερικά. Αναφέρετε στις υγειονομικές υπηρεσίες της περιοχής σας οτιδήποτε περίεργο παρατηρήσετε τόσο στη συσκευασία όσο και στο περιεχόμενο.

Μην παρασύρεστε από τις ετικέτες και προσέξτε ιδιαίτερα την ημερομηνία εμφιάλωσης και λήξης, τη χημική ανάλυση, το τηλέφωνο επικοινωνίας της επιχείρησης, την τοποθεσία προέλευσης του νερού και τον τύπου νερού.

Μη γεμίζετε με νερό βρύσης τη φιάλη όταν έχετε καταναλώσει όλο το περιεχόμενο, διότι ενδέχεται να έχουν αναπτυχθεί βακτήρια. Αγοράστε καλύτερα μια νέα φιάλη με εμφιαλωμένο νερό.

Σύμφωνα με όσα αναφέρονται στη βιβλιογραφία 'Μικροβιολογία του υδάτινου περιβάλλοντος' Μ. Παπαπετροπούλου και Α. Μαυρίδου -2001:

Τα βακτήρια που ανευρίσκονται στα εμφιαλωμένα νερά είναι:

Α Τα αυτόχθονα βακτήρια τα αποτελούν την φυσιολογική χλωρίδα του νερού. Αύξηση του αριθμού της φυσικής χλωρίδας δεν προκαλεί επίπτωση στην υγεία του καταναλωτή αλλά όταν φτάσει σε αριθμούς οι οποίοι είναι πολύ μεγάλοι μπορεί να οδηγήσει σε αλλοίωση των οργανοληπτικών ιδιοτήτων του (οσμή, γεύση, θολερότητα).

Β Τα αλλόχθονα βακτήρια τα οποία εισέρχονται στο νερό κατά την διάρκεια της εμφιάλωσης ή με μόλυνση της πηγής υδροληψίας. Συνήθως δεν ζουν για μεγάλο χρονικό διάστημα μέσα στο νερό λόγω έλλειψης θρεπτικών συστατικών αλλά έχουν αναφερθεί επιδημίες που οφείλονται στην επιβίωση παθογόνων βακτηρίων, πρωτοζώων ή ιών στο νερό.

Οι μικροοργανισμοί των νερών κατατάσσονται σε τρεις κατηγορίες ανάλογα με την επίδρασή τους στον ανθρώπινο οργανισμό:

• Μικροοργανισμοί που συμβιώνουν με τον άνθρωπο και έχουν θετική επίδραση στον ανθρώπινο μεταβολισμό
• Παθογόνοι μικροοργανισμοί που αν εισαχθούν και εγκατασταθούν στον οργανισμό μπορούν να προκαλέσουν νόσο
• Δυνητικά παθογόνοι μικροοργανισμοί που είναι παθογόνοι για ορισμένες μόνο κατηγορίες του πληθυσμού (παιδιά, ασθενείες, υπερήλικες και ανοσοκατεσταλμένοι)

Η εφαρμογή διαδικασίας απολύμανσης του νερού για την θανάτωση παθογόνων μικροοργανισμών καταστρέφει παράλληλα και την αυτόχθονη χλωρίδα του νερού της πηγής. Η απαγόρευση οποιασδήποτε επεξεργασίας απολύμανσης του μεταλλικού νερού σε συνδυασμό με την αυστηρή προστασία της πηγής και την τήρηση αυστηρών κανόνων υγιεινής κατά τη διαδικασία εμφιάλωσης (υψηλά επίπεδα υγιεινής χώρων, μηχανημάτων, προσωπικού) εξασφαλίζουν την διατήρηση της φυσικής αυτόχθονης μικροβιακής χλωρίδας η οποία δρά ευεργετικά στον ανθρώπινο οργανισμό και την αποφυγή επιμόλυνσης του νερού.

Πολλές μελέτες έδειξαν ότι η ολική μικροβιακή χλωρίδα αυξάνεται ραγδαία κατά το πρώτο δίμηνο μετά την εμφιάλωσή τους, παραμένει σταθερή μέχρι και τους 6 μήνες και στη συνέχεια αρχίζει και ελλαττώνεται με αργούς ρυθμούς.Η ποιότητα του νερού στην πηγή, οι συνθήκες εμφιάλωσης και η ενδεχόμενη επεξεργασία του νερού, ο τύπος της φιάλης και η θερμοκρασία αποθήκευσης επιδρούν στον ρυθμό αύξησης της μικροβιακής χλωρίδας. Συστήνεται, η φιάλη να τοποθετείται μετά το άνοιγμά της στο ψυγείο για την μείωση του ρυθμού πολλαπλασιασμού της αυτόχθονης μικροβιακής χλωρίδας.

Στη χώρα μας από το 1995 λειτουργεί το Εθνικό Πρόγραμμα Ελέγχου Εμφιαλωμένων Νερών με τη συνεργασία του Γενικού Χημείου του Κράτους, των υπουργείων Ανάπτυξης και Υγείας και σε συνδυασμό με την ταυτόχρονη λειτουργία της Ειδικής Επιτροπής Έρευνας και Ελέγχου.

Σκοπός των ελέγχων που διενεργούν οι αρμόδιοι φορείς είναι η δέσμευση των επιχειρήσεων για παραγωγή ασφαλών και υγιεινών προϊόντων. Οι ελληνικές μονάδες παραγωγής προσαρμόζονται αργά αλλά σταθερά στην εφαρμογή του συστήματος ελέγχου ποιότητας σε όλα τα στάδια της παραγωγής και μάλιστα στην ανάλυση κρίσιμων σημείων παραγωγής από άποψη υγιεινής.

Οι κυριότεροι άξονες του προγράμματος ελέγχου είναι:

• Επιτόπιος έλεγχος και επιθεώρηση των επιχειρήσεων παραγωγής.
• Επιθεώρηση του περιβάλλοντος χώρου της πηγής, των συνθηκών παραγωγής και του προσωπικού.
• Δειγματοληψία σε πρωτογενές και εμφιαλωμένο νερό και σε πλαστικές φιάλες/πώματα για χημική και μικροβιολογική εξέταση.
• Έλεγχος αδειών λειτουργίας και εργαστηριακών αναλύσεων.
• Προγραμματισμός δειγματοληψιών σε διακινούμενα στο εμπόριο προϊόντα με ταυτόχρονες χημικές και μικροβιολογικές εξετάσεις.
• Διατύπωση παραβάσεων και σχετικές εισηγήσεις έπειτα από τους ελέγχους και τις αναλύσεις.
• Ενέργειες των υπουργείων Υγείας και Ανάπτυξης για τη συμμόρφωση με την ισχύουσα σχετική νομοθεσία και την επιβολή κυρώσεων.

Αξίζει να σημειωθεί ότι από τους συστηματικούς ελέγχους που διενεργήθηκαν τη χρονική περίοδο 1995-2001 στο σύνολο των εμφιαλωμένων νερών της χώρας, συνολικά ελέγχθηκαν 65 εμφιαλωτήρια από τα οποία τα 23 είναι φυσικού μεταλλικού νερού και τα 42 επιτραπέζιου νερού. Αναφορικά με τα εμφιαλωμένα νερά, ένα ποσοστό περίπου 2% χαρακτηρίστηκε μη 'κανονικό' ως προς το περιεχόμενο. Οι πλαστικές φιάλες συσκευασίας νερού (ΡΕΤ και PVC) χαρακτηρίστηκαν 'κανονικές' σύμφωνα με τις διατάξεις του Κώδικα Τροφίμων, Ποτών και Αντικειμένων Κοινής Χρήσης.

Η επιτροπή ελέγχου κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η ποιότητα των εμφιαλωμένων νερών είναι εξαιρετική και ότι ο Έλληνας και ο ξένος καταναλωτής μπορούν να απολαμβάνουν άφοβα προϊόν υγιές και ασφαλές.

Eίναι θέμα προσωπικών επιλογών και γευστικών προτιμήσεων αλλά και ανάγκη για κάτι διαφορετικό από το νερό βρύσης που ο άνθρωπος καταναλώνει αιώνες τώρα. Αποτελέσματα ερευνών που έχουν διεξαχθεί στο πρόσφατο παρελθόν, έδειξαν ότι οι καταναλωτές πιστεύουν ότι το εμφιαλωμένο νερό είναι ασφαλέστερο από το νερό βρύσης, αλλά ταυτόχρονα ανησυχούν για την ποιότητά του.

Συγκεκριμένα, στην Ελλάδα το εμφιαλωμένο νερό μπορεί να άργησε να κερδίσει το καταναλωτικό κοινό, ωστόσο σήμερα διεκδικεί σημαντικό μερίδιο της αγοράς από τα αναψυκτικά και τα άλλα ανθρακούχα αφεψήματα. Η κυριαρχία του είναι ορατή και από το διαφημιστικό 'κατακλυσμό' που δεχόμαστε από τα έντυπα και ηλεκτρονικά μέσα ενημέρωσης.

Σύμφωνα με μελέτη του ΙΟΒΕ που έγινε το 2000, από το 1998 έως σήμερα οι δαπάνες για τη διαφήμιση του προϊόντος διπλασιάστηκαν, ενώ οι ελληνικές εταιρείες ξοδεύουν πλέον περίπου 1,5 δισ. δρχ. ετησίως για να διαφημίσουν το εμφιαλωμένο νερό που διαθέτουν.

Στην ανάπτυξη αυτού του προϊόντος βοήθησε και η στροφή προς έναν πιο υγιεινό τρόπο ζωής στην ελληνική κοινωνία τις δεκαετίες του '80 και του '90, αλλά και η υιοθέτηση ενός μοντέλου ζωής περισσότερο δυτικού τύπου. Τα γυμναστήρια και οι δίαιτες έγιναν ξαφνικά τρόπος ζωής, με άμεση συνέπεια την αύξηση της κατανάλωσης νερού και τον περιορισμό των αλκοολούχων και ανθρακούχων ποτών.

Ωστόσο, η Ελλάδα απέχει πολύ από το ευρωπαϊκό μέσο όρο. Η κατά κεφαλήν κατανάλωση εμφιαλωμένου νερού είναι κάτω από το ήμισυ της δυτικής Ευρώπης με πρωταθλητές τους Ιταλούς (150 λίτρα). Ακολουθούν οι Βέλγοι, οι Λουξεμβούργιοι και οι Γάλλοι, ενώ την τελευταία θέση κατέχουν οι Βρετανοί με οκτώ λίτρα.

Ως εμφιαλωμένο ορίζεται το νερό που πωλείται σε σφραγισμένες φιάλες. Χαρακτηρίζεται ακόμη και νερό 'πηγής', ή 'μεταλλικό', ενώ υπάρχει και το επιτραπέζιο (κοινό πόσιμο συσκευασμένο νερό). Επίσης, μπορεί να προέρχεται και από άλλες υδάτινες πηγές, οι οποίες έπειτα από κατάλληλη επεξεργασία είναι πόσιμες. Στο εξωτερικό, για παράδειγμα, υπάρχουν εταιρείες που εμφιαλώνουν νερό για ειδικές πληθυσμιακές ομάδες, όπως οι υποτασικοί, αυτοί που υποφέρουν από δυσκοιλιότητα, κάνουν δίαιτα ή αθλούνται.

Επιτραπέζιο νερό. Είναι το νερό που χρησιμοποιείται για ανθρώπινη κατανάλωση στη βιομηχανία τροφίμων και ποτών είτε ύστερα από επεξεργασία είτε όχι. Μπορεί να έχει βρεθεί στην επιφάνεια ή να έχει υπόγεια προέλευση και επιτρεπεται να υποβληθεί σε διάφορες διεργασίες απολύμανσης ώστε να είναι μικροβιολογικά αποδεκτό. Η χρησιμοποιούμενη μέθοδος απολύμανσης πρέπει να αναγράφεται στη ετικέτα.

Φυσικό μεταλλικό νερό. Πρόκειται για το νερό που είναι μικροβιολογικά κατάλληλο προς πόση, έχει υποχρεωτικά υπόγεια προέλευση και αντλείται από μία ή περισσότερες φυσικές πηγές ή τεχνητές εξόδους μιας πηγής. Διακρίνεται από το κοινό πόσιμο νερό από: α. τη φυσιολογική του σύσταση, αφού περιέχει περισσότερα ανόργανα άλατα, ιχνοστοιχεία ή άλλα συστατικά (π.χ., είναι πλούσιο σε μαγνήσιο, φτωχό σε νάτριο, φθοριούχο), και β. από την αρχική του κατάσταση που διατηρείται άθικτη λόγω της υπόγειας προέλευσής του. Στα φυσικά μεταλλικά νερά δεν επιτρέπεται καμία επεξεργασία απολύμανσης που έχει ως αποτέλεσμα τη μεταβολή του μικροβιακού φορτίου.

Νερό πηγής. Είναι το νερό υπόγειας προέλευσης που αντλείται από μία ή περισσότερες φυσικές ή τεχνητές εξόδους μιας πηγής. Εμφιαλώνεται επιτόπου (στο χώρο προέλευσής του), δεν υπόκειται σε καμία επεξεργασία απολύμανσης και τα φυσικοχημικά του χαρακτηριστικά συμφωνούν με εκείνα του κοινού πόσιμου νερού.

Η Ομάδα Εργασίας του EFBW (European Federation of Bottled Water) για την Υγεία 2012 σας παρουσιάζει την «Επιστημονική Βάση για το Νερό & την Ενυδάτωση». Το πρώτο από μία σειρά μαθημάτων για το νερό και την υγιεινή ενυδάτωση

Δείτε το σχετικό video:

http://www.youtube.com/watch?v=N3K_M5bClvU